Turniczka Chałubińskiego

Turniczka Chałubińskiego

Turniczka Chałubińskiego wśród podpisanych obiektów
Państwo	Polska Słowacja
Pasmo	Tatry, Karpaty
Wysokość	2073 m n.p.m.
Wybitność	10 m
Pierwsze wejście	7 września 1908 Stefan Komornicki, Jerzy Żuławski, Józef Gąsienica-Tomków
• zimowe	2 stycznia 1937 Zofia Radwańska-Paryska, Tadeusz Pawłowski
Położenie na mapie Tatr Turniczka Chałubińskiego
Położenie na mapie Karpat Turniczka Chałubińskiego
49°11′26,4″N 20°02′49,0″E

Turniczka Chałubińskiego (słow. Chałubińského vežička, niem. Chałubiński-Türmchen, węg. Chałubiński-tornyocska) – turnia o wysokości 2073 m w grani głównej Tatr pomiędzy Ciemnosmreczyńską Turnią, od której oddziela ją Przełęcz nad Wrotami (2063 m), a Kopą nad Wrotami oddzieloną Szczerbiną nad Wrotami (2053 m). Długo była bezimienna. Nazwę nadali jej słynni słowaccy tatrolodzy Arno Puškáš i Ivan Bohuš Uczcili w ten sposób Tytusa Chałubińskiego – profesora medycyny, botanika, działacza społecznego, popularyzatora tatrzańskiej turystyki i badacza jej przyrody.

Na południe, do Doliny za Mnichem Turniczka Chałubińskiego opada pionową, kruchą ścianką o wysokości 20 m, na południe, do Doliny Ciemnosmreczyńskiej ścianą około trzykrotnie dłuższą, ale mniej stromą i bardziej trawiastą.

Pierwsze odnotowane wejście:

• Południowo-wschodnią granią z Przełęczy nad Wrotami:
  • latem – Stefan Komornicki, Jerzy Żuławski z przewodnikiem Józefem Gąsienicą-Tomkowym 7 września 1908 r. Przeszli ze Szczerbiny nad Wrotami ściśle granią pod przewieszkę, trawersem przez trawiastą półkę i w górę skalisto-trawiastym kominkiem na szczyt turniczki. II-III w skali tatrzańskiej;
  • zimą – Zofia Radwańska-Paryska (wówczas Zofia Radwańska-Kuleszyna), Tadeusz Pawłowski 2 stycznia 1937 r.
• Południową ścianką: Andrzej Skłodowski 7 stycznia 1999 r., II, 20 min.